Świerząbek bulwiasty
Świerząbek bulwiasty (Chaerophyllum bulbosum) – dwuletnia roślina z rodziny selerowatych. Ma postrzępione liście i baldachowate, białe kwiatostany. Świerząbek ma plamistą łodygę podobną do trującego szczwołu, ale inne – pierzaste liście podobne do marchewki. Łodyga u nasady jest owłosiona, występują też charakterystyczne włoski na spodniej części odcinków liściowych przy odgałęzieniach. Rośnie dziko na terenie całego kraju, obecnie znów zaczyna być uprawiany uprawiany jako wykwintne warzywo.
Jadalne są korzenie spichrzowe. Zbiorów należy dokonywać na jesieni, ponieważ niskie temperatury zwiększają ilość cukrów w bulwach. Im dłużej się je przechowuje, tym stają się słodsze. Świerząbki są zasobne w sacharozę (25% suchej masy), skrobię (14%), niewielką ilość cukrów prostych (ok. 1%) i białko (4%) (źródło).
Korzenie świerząbka jada się po ugotowaniu (około 10-15 minut w zależności od wielkości). Skórka jest szara, a miąższ żółtawo-biały. Świerząbki mają słodkawy, lekko ziemisty smak o mocno orzechowym aromacie.
świerząbek bulwiasty
Zapraszam na pyszne karmelizowane korzenie świerząbka.
Pozdrawiam
Gosia z Trochę Innej Cukierni
This Post Has One Comment
Comments are closed.
Właśnie wczoraj czytałam o tej roślince. Uwielbiam wszystko co ma orzechowy posmak. Wydaje się dość popularna a korzonki charakterystyczne do rozpoznania. Jednak jak przy wszystkich baldaszkowatych trzeba mieć 100 % pewności przed spożyciem.