skip to Main Content
Rumianek I Spółka – Jak Odróżnić Rumianek Pospolity Od Podobnych Gatunków 

Rumianek i spółka – jak odróżnić rumianek pospolity od podobnych gatunków 

 

Aby nauczyć się odróżniać rośliny, należy wyrobić w sobie pewne dobre nawyki. Takim nawykiem jest niekierowanie się tylko jedną cechą diagnostyczną. Na rośliny wpływa wiele czynników, które warunkują ich wygląd. Często zwyczajny niedobór podstawowych składników budulcowych, warunki wzrostu czy po prostu stanowisko mogą sprawiać, że jedne okazy różnią się od innych. Bardzo często jedną z takich ciekawych zmian jest tzw. „staśmienie” (inaczej fascjacja – silne spłaszczenie niektórych części rośliny) lub pojawienie się kwiatowych albinosów. 

W przypadku rozpoznawania rumianku pospolitego dostrzegam silną tendencję do kierowania się zapachem. Faktycznie rumianek potrafi pięknie pachnieć, ale często się zdarza, że jego zapach jest ledwo wyczuwalny. Na te czynniki wpływa na przykład pogoda. Ta sama roślina potrafi pachnieć intensywnie w słoneczne dni, a jednocześnie przed deszczem mieć słabo wyczuwalny zapach itp.

Spotkałam się także z niezrozumiałym dla mnie poglądem, że rumiany nie pachną. Oczywiście to zależy od gatunku rumianu, ale na ogół rumiany również wydzielają zapach. Niektóre nieco zbliżony do rumianku pospolitego, ale jakby tak się wwąchać dokładnie, to każdy z nich ma swój własny, indywidualny zapach. Na przykład pięknie (moja subiektywna opinia) potrafi pachnieć rumian ruski, rumian polny, a zwłaszcza rumian żółty. Mniej przyjemny jest zapach rumianu psiego, który potrafi  przypominać zapach psiego moczu.

Gdyby się skupić na samym wyglądzie, najbardziej specyficzne są dla mnie liście, łodyga i budowa kwiatu zwłaszcza przekwitającego, a nasiona dają możliwość bezbłędnego określenia gatunku.

Z moich obserwacji wynika, że najczęściej mylone są rumianek pospolity, maruna bezwonna i rumian polny. Jako ciekawostkę dodam, że maruna była nawet zaliczana do rodzaju rumianków (Matricaria), jednak obecnie jest w rodzaju maruna (Tripleurospermum).

Aby nie wchodzić w detale botaniczne, postarałam się zestawić kilka istotnych wg mnie elementów odróżniających trzy najczęściej spotykane i najbardziej mylone ze sobą rośliny.

 


Liście to wg mnie dość zdradliwa (zwłaszcza dla początkującego fascynata roślin) cecha ponieważ, jak można zauważyć w grafice porównawczej, rumianek i maruna na pierwszy rzut oka mają je prawie takie same. Tutaj może nieco pomóc zapach, chociaż jak pisałam wyżej, nie zawsze będzie on wyczuwalny. Często zdarza się też, że kiedy dwie rośliny rosną obok siebie, silny zapach jednej z nich może sprawiać wrażenie, że druga też tak pachnie, oszukując tym nasz nos. 


Na szczęście zbiór rumianku przypada najczęściej w okresie jego kwitnienia, więc możemy przyjrzeć się kwiatom i innym elementom rośliny. Patrząc na kwiat z góry, prawie nie sposób je odróżnić, więc najlepiej spojrzeć z boku, bo wówczas możemy dostrzec niuanse budowy kwiatu. Zwłaszcza warto zwracać uwagę na etapy jego rozwoju od kwitnienia po fazę nasienną. 
W oczy rzuca się także wygląd łodygi. Rumiany mają czasem lekko owłosioną (zwłaszcza młode), natomiast rumianek i maruna mają gładkie i lekko karbowane łodygi. 
Przekrój kwiatu [A]: rumian i maruna mają wypełnione miąższem dna kwiatowe, rumianek z kolei ma tam specyficzną pustą przestrzeń. Jednak gdy maruna wchodzi w fazę nasienną, jej dno kwiatowe również może być puste [B] i wtedy można się pomylić, zwłaszcza że maruna bardzo szybko przekwita. Wówczas na pomoc przychodzą nam dojrzewające nasiona (porównanie nasion na grafice poniżej).
Gdy rumian przekwita, jego główka staje się charakterystycznie kolczasta [B] i tutaj nie sposób go już pomylić z pozostałymi gatunkami.
Można by jeszcze wspomnieć o znaczącej różnicy w wielkości kwiatów maruny i rumianku, jednak jeżeli nie mamy dwóch roślin obok siebie, ta informacja nam nie pomoże.

Nasiona maruny są graniaste, na początku mają słomkowy kolor, jednak dość szybko ciemnieją, co widać na porównawczej grafice z główkami kwiatowymi [B]. Nasiona rumianku posiadają wgłębienia, mają białawo-słomkowy kolor i często odpadają razem z przekwitniętymi kwiatami, co sprawia, że można łatwo przegapić moment zbioru. Rumian z kolei ma nasiona umiejscowione między kolcami, przypominające kształtem zżółknięty ząb i utrzymujące się dość długo na roślinie. 
Dodatkowo nasiona rumianku bezpromieniowego i rumianu psiego można zobaczyć tutaj<-

Celowo w tym zestawieniu pominęłam pokrój roślin, gdyż jest uzależniony od miejsca ich występowania. Więcej elementów oraz etapy rozwoju wyżej wymienionych roślin można zobaczyć na moich tablicach botanicznych. Rośliny te występują w podobnych siedliskach, więc łatwo spotkać je w jednym miejscu.

Mam nadzieję, że ten materiał był pomocny i trochę odczarowałam te kilka roślin. 
Życzę udanych łowów 🙂 

Back To Top