Głąbik krakowski
Głąbik krakowski (Lactuca sativa var. asparagina lub augustana, łoczyga, sałata szparagowa, łodygowa, selerowa, chińska, sałata Karola – jedna z odmian) – wg XIX-wiecznych źródeł był ulubionym warzywem krakowian, uprawianym na żyznych, podmiejskich terenach, popularnym do lat 60-tych ubiegłego wieku. Fenomen głąbika polega na tym, że zarówno liście, jak i jego łodygi, przekształcające się w pędy kwiatowe, są jadalne na surowo, jak i po obróbce termicznej. W Polsce łodygi kiszono, a następnie robiono z nich zupę, podobną do ogórkowej. W Chinach, skąd warzywo pochodzi, zarówno liści jak i łodyg używa się do dań typu stir-fry. Całe warzywo nadaje się do dań jednogarnkowych, zup, sałatek, pure, dań sauté, kanapek, skrojone łodygi można podawać z ulubionymi dipami, można traktować je podobnie do szparagów. Pędy należy obrać z lekko gorzkawej skórki. Głąbik krakowski zawiera cztery razy więcej witaminy C od 'zwykłej’ sałaty. Nasion należy szukać w dobrych sklepach nasiennych lub online.
